Al eens eerder heb ik geschreven over de manier waarop Brazilianen met hun afval omgaan en hoe ze dat ‘aanbieden’ voor de ophaaldienst. Vaak wordt het huisvuil verzameld in plastic tasjes die je hier in de supermarkten krijgt. (Soms wordt door supermarkten geprobeerd het gebruik van die tasjes te ontmoedigen, maar het lijkt nooit te lukken. De gemakzucht van Brazilianen is groot.)
De tasjes met afval worden dikwijls opgehangen aan de hekwerken of garagedeuren waarmee Brazilianen de toegang tot hun huis of terrein afsluiten. Maar velen willen kennelijk hun afval niet aan het eigen hek hebben en gooien de plastic tasjes op een grote hoop op de hoek van de straat. Tot tevredenheid van honden die er, op zoek naar iets eetbaars, een klerezooi van maken.
In het eerste huis waar ik hier woonde, hing ik het afval ook aan het hek. Eenmaal kwam er ineens een kudde koeien zonder begeleiding de straat in en dat vee volgde het voorbeeld van de honden.
Om zulke dingen te voorkomen besloot ik bij mijn eigen huis meteen een cesta te plaatsen, een stalen mand waarin het afval op een kleine meter boven de stoep ligt en honden er moeilijker bij kunnen. Etensresten verpakken we bovendien dubbel, zodat de neuzen niet op het spek worden gebonden.
Buren vroegen meteen of zij ook afval in onze cesta mochten droppen. Dat vond ik prima. Maar in de loop der jaren is het vaak voorgekomen dat er door derden slecht verpakt afval in mijn cesta is gegooid en dat honden de zakjes toch wisten open te trekken. Ook gooien voorbijgangers los afval, zoals waterflesjes, in mijn korf. De ophalers nemen dat losse spul niet mee. Met als gevolg dat ik regelmatig de troep van anderen van de stoep moet oprapen en moet (her)verpakken. Zo had iemand onderdelen van een gedemonteerd stalen meubelstuk los in en onder mijn afvalkorf gelegd. De ophaaldienst nam het niet mee, dus probeerde ik het bij wat ander afval in te pakken. Maar zo lang het te zien was, werd het niet meegenomen. Pas na een week of daaromtrent was eindelijk het laatste onderdeel, verstopt in een kartonnen doos, verdwenen. Ik voel me gestraft voor het feit dat ik die cesta heb laten plaatsen.
in Amstelveen hebben wij allemaal mooie afvalcontainers. Na het goed scheiden van afval kunnen wij makkelijk alles kwijt. Apart ophalen van plastic/conservenblik/drankpakken, papier, gft en restafval is hier normaal. Toch erger ik mij aan de mensen die niet sorteren en dus grote zakken met alles door elkaar bij ons in de bak stoppen omdat ze zelf ‘geen’ plek hebben. Zo zie je dan halve afgekloven kippen enz.in je restafvalbak liggen , nadat je zelf zo goed gesorteerd hebt. Of restafval in je groenbak. Grrrr
Dank voor je bijdrage, Trees. Het lijkt wel of goede omgang met afval een wereldwijd probleem is, zelfs als de voorzieningen zo goed zijn als in Nederland.
Vreemd. Hier zal dat niet meer kunnen. Nu er voor de plastic zakjes bij de winkels betaald moet worden heeft iedereen weer gewoon een boodschappentas.
Mijn afval gaat in een afvalcontainer. Minder en minder, door het afval scheiden heb ik weinig tot geen restafval. Is een afvalcontainer i.p.v. een afvalkorf een oplossing?
Vriendelijke groet,
Dank voor je reactie, Rob. Ik moet hier vaak aan de Nederlandse containers denken. Maar hier staan alleen bij supermarkten en luxe appartementengebouwen containers die zo groot zijn dat ze niet zijn te stelen. Een container zoals die in Nederland zou hier meteen worden gestolen. En als je ziet hoe de ophalers achter de vuilnisauto aanhollen, links en rechts afval van de stoep plukkend, begrijp je dat ze containers niet zouden waarderen.
Hier is werk voor jou te doen, Constant. Goede voorbeelden te over (niet in Napels). Succes ermee. Siert je dat je geen schone handen wilt!
Ja, Ger, over Napels heb ik meer dan eens gelezen. Jammer dat zo’n mooie stad (heb ik van horen zeggen) zo ontsierd wordt.
Terzijde: een knap stevige korf van betonijzer.
Ja, en hij zit goed vast in de grond, zodat hij niet gauw zal worden meegenomen!