Twee bladzijden in mijn paspoort markeren een belangrijk moment in mijn leven. Op de ene bladzijde staat het Visto Permanente (voor kenners: VIPER), het visum dat mij permanent toegang geeft tot Brazilië en dat mij uitgerekend op 21 mei 2008, mijn 72ste verjaardag, werd toegekend. Op de bladzijde ernaast is onomstotelijk vastgelegd dat ik op 19 juni 2008 Brazilië als immigrant binnenkwam. Precies: dat is vandaag dus drie jaar geleden. Nog steeds geen greintje heimwee.
Binnenkort wordt mijn paspoort ongeldig. Daarom moet ik op korte termijn naar het consulaat-generaal in Rio de Janeiro om zo’n modern paspoort aan te vragen. Ik heb begrepen dat die nieuwe paspoorten geen pagina’s meer hebben voor visa, stempels en dergelijke. Ik zal zo nodig hemel en aarde bewegen om mijn oude paspoort terug te krijgen, hoeveel gaten het ook onbruikbaar zullen maken. En ik lever het niet in zonder het van kaft tot kaft te hebben gescand.
De tijd vliegt.
ik heb dezelfde weg bewandeld toen ik een verlopen paspoort met veel visa van exotische oorden heb laten perforeren. Maar deze gegevens zijn veel ingrijpender voor jou! Ik hoop dat het je lukt!
Ik heb zo´n nieuw paspoort en er staat inderdaad geen stempel in. Ik gebruik bij de douane altijd mijn Cédula de Identidade de Estrangeiro. Daarop staat dat ik een permanent visum heb en ook de datum van aankomst in Brazilië (14 september 2002). Het document wordt binnenkort verlengd en dan komt er voor onbepaalde tijd op te staan en geen vervaldatum meer.
Mooi. Maar ik heb een pasje Constant. Heb jij dat dan niet?
Inmiddels heb ik mijn nieuwe Nederlandse paspoort, voor als ik volgend jaar weer eens naar Nederland ga. Maar natuurlijk heb ik ook mijn Cédula de Identidade de Estrangeiro, een identiteitsbewijs waar veel Brazilianen geen weet van hebben. Als bijvoorbeeld de post of de bank mijn identiteitsgegevens nodig heeft, moet ik vaak zelf uitleggen waar het nummer van mijn inschrijving is te vinden en wie me het document heeft verschaft. Dat originele visum heb ik uiteraard niet meer nodig. Maar het hoort bij mijn aard om er trots op te blijven, ook vanwege alle moeite die ik moest doen om de benodigde Nederlandse documenten compleet te krijgen. Op het Nederlandse consulaat in Rio de Janeiro heeft iemand mijn oude paspoort op zo’n manier ongeldig gemaakt dat de pagina met het visum ongeschonden is gebleven. Waarvoor ik hem dankbaar was.