Vanochtend waren ze duidelijk te zien: twee kopjes van jonge beija-flores, kolibries, over de rand van het nestje. Die vliegen misschien dit weekend nog uit en anders volgende week, dacht ik. Gemiddeld verlaten ze na 22-24 dagen het nest en volgens onze berekeningen zou het dit weekend zover zijn.
Aan het eind van de morgen moest ik even weg. Wat zie ik in mijn op vogels afgestelde ooghoek? Eén van de twee jongen, filhotes op zijn Braziliaans, is aan het einde van zijn vermoedelijk eerste vliegpoging neergestreken op het terras vóór mijn huis. Ik kon hem benaderen, hij keek me aan en bleef zitten. Ook van mijn fototoestel leek hij niet bang. Naderhand heeft Daniele hem even in de hand gehad en toen ik terugkwam, kon ik hem weer dicht benaderen. Maar toen ik probeerde of hij op mijn vinger wilde gaan zitten, fladderde hij op en zocht een zitplaats op een tak van een boompje. Zijn vader of moeder waarschuwt het jong nu regelmatig met een scherp tikgeluid. De middag kan hij op de tak doorbrengen, maar ik denk dat hij vanavond terug naar het nest moet, want ‘s nachts is het onaangenaam koud.
Prachtig!
geweldig! dat zal genieten zijn
Je woont in een soort van beloofde land wat vogels betreft.
Dat je dat zo van dichtbij mee mag maken.
Maar onlangs leerde ik dat wij in Nederland als zomergast (ook) een familielid van de kolibrie op bezoek krijgen! Namelijk wat verkeerdelijk de Gierzwaluw genoemd wordt.
Dat van die gierzwaluw (ook één van mijn favoriete vogels) las ik ook, ik meen op jouw site. Maar ik vind het een vreemde vogel in de familie van de kolibries. De gierzwaluw lijkt er niet alleen helemaal niet op, maar hij heeft ook niets van wat specifiek is voor kolibries: dat ze met een lange tong nectar uit bloemen halen, dat ze in de lucht kunnen stilstaan, dat ze het snelste metabolisme van alle vogels hebben. Voor mij hebben ze gemeen dat ze allebei vleugels hebben en dat (voor de kolibries: een deel van) hun menu uit insecten bestaat. Maar dat geldt voor veel meer van onze gevederde vrienden.
Een aanvulling: vanmorgen hoorde ik uit het groen een piepklein geluidje. En ik zag één van de oudervogels opnieuw bezig te waarschuwen. Het tweede filhote blijkt ook te zijn uitgevlogen. We hebben het niet gezien, maar het was doodstil rondom het nestje. Prachtig om dit van zo dichtbij te mogen meemaken.