Natuurlijk wist ik het wel, maar deze dagen wordt het me toch nog eens extra ingepeperd: emigreren gaat niet van een leien dakje en soms van au. De vorige week pleegde ik een aantal telefoontjes over een ziektekostenverzekering en het overbruggen van de tijd tot ik dat in Brasil zal hebben geregeld. Mijn Nederlandse verzekering blijkt meteen op te houden op het moment dat de gemeente me uit de bevolkingsadministratie licht en dat gebeurt als ik op 19 juni naar Brasil vlieg. Er bestaan speciale verzekeringen voor mensen die om welke reden dan ook in het buitenland gaan wonen, maar de vriendelijke jongeman die me daarover informeerde viel stil toen ik hem antwoord gaf op de vraag naar mijn leeftijd. Als je de 65 bent gepasseerd, kom je niet meer in aanmerking voor zo’n verzekering. Het is duidelijk: op mijn leeftijd hoor je niet meer zulke grote stappen te zetten. Gewoon thuis blijven, dat is wat er van je wordt verwacht. Blijf zitten waar je zit en verroer je niet. Ik zoek toch nog even verder.

Net als vorig jaar zit ik weer veel te dubben: moet ik dit boek nu eigenlijk wel meenemen? Misschien is het wel leuk het weer eens te kunnen doorbladeren, maar straks, als ik er niet meer ben, dan heeft geen mens daar in Brasil iets aan een Nederlands boek. En als je al die dingen ziet die je in kasten en laden tegenkomt, vraag je je af: waarom heb ik dat allemaal bewáárd? Ik neem me voor in Mariana geen gewoonte te maken van bewaren. Het afval – of het nu klein- of grof- of groenafval is – wordt daar elke werkdag opgehaald; ik hoef het alleen maar in een plastic tasje aan een van de spijlen van het hek te hangen.

Soms word ik moe van al die beslommeringen en ‘s nachts halen ze me regelmatig uit mijn slaap. Daar staat natuurlijk tegenover dat ik weet waarvoor ik het doe, dat ik het mezelf aandoe en dat het niet de eerste zure appel is waar ik doorheen moet. Maar van tijd tot tijd lijkt het me een heerlijk idee als ik ‘s avonds in slaap zou kunnen vallen, om de volgende ochtend in mijn hangmat in Mariana wakker te worden van het kraaien van een haan. Het zou in ieder geval een mooie droom zijn.