In Belo Horizonte, hoofdstad van de deelstaat Minas Gerais, is een bij toeristen bekende wijk: Pampulha. De wijk is gebouwd rondom het meer met de naam Lago de Pampulha. Het was één van de eerste grote en spraakmakende projecten van architect Oscar Niemeyer, die later een grote rol zou spelen bij de ontwikkeling van Brasília, de huidige nationale hoofdstad. Niemeyer werd naar Belo Horizonte gehaald door Juscelino Kubitschek, de toenmalige burgemeester, die later als president van Brazilië de plannen doorzette om in het hart van het land een compleet nieuwe hoofdstad te ontwikkelen.
Deze foto met uitzicht op het meer is genomen vanuit de inmiddels beroemde kerk Igreja de São Francisco, ontworpen door Niemeyer.
Eindeloos lijken de stranden van Brazilië, en zeker in de Nordeste, het noord-oostelijke deel van het land. Dit strand ligt op maar enkele kilometers van het meest oostelijke punt van Brazilië. Het is één van de stranden in de gemeente Conde in de deelstaat Paraíba. Ook daar volgt het ene tropische strand op het andere.
Vrienden die vroeger in Utrecht woonden, hebben vlak bij dit strand een hotel annex restaurant met de mooie naam Recanto das Tulipas, Schuilplaats van de tulpen.
Eenentachtig jaar geleden woonden mijn ouders in Lathum, een gehucht aan de Gelderse IJssel, destijds behorend tot de gemeente Angerlo. Op 21 mei 1936 kwam ik daar ter wereld. Angerlo ging alweer jaren geleden op in de gemeente Zevenaar.
Ik maakte deze foto toen ik elf jaar geleden, op mijn zeventigste verjaardag, toevallig ook een zondag, mijn geboorteplaats opzocht als een hommage aan mijn ouders. Ik belde aan bij het huis waar ik was geboren, werd binnen genodigd en had een ontzettend warme ontmoeting met de toenmalige bewoners.
Op de foto is te zien dat het een wat grijze dag was, maar binnenin mij scheen volop de zon.
Deze boom staat aan het Lagoa da Pampulha in de grote stad Belo Horizonte, de hoofdstad van de Braziliaanse deelstaat Minas Gerais. Mijn aandacht werd aanvankelijk vooral getrokken door de vrolijk-gekleurde bloemen. Pas in tweede instantie zag ik dat er kennelijk blikseminslag was geweest waardoor een tak uit de boom was weggerukt.
Tijdens een tocht door de noord-oostelijke Pyreneëen bood zich in een bocht van de weg ineens dit boeiende uitzicht aan. De foto laat goed zijn hoe gevarieerd het bergland hier is.
Laatst waren we op dit weblog al in de noord-oostelijke Pyreneëen. Vandaag opnieuw een foto vanuit dat ruige bergland. We kijken hier omhoog naar het stille stadje Juseu.
Zelfde plek als gisteren, maar nu met wat meer kleur. Het verrast me steeds dat er zo dicht bij de zee en het zoute water, op de ruige ondergrond nog zoveel bloemenpracht mogelijk is.
Aan de Portugese kust, ter hoogte van de stad Caldas da Rainha, ook niet ver van het historisch interessante Óbidos. Een kleine honderd kilometer ten noorden van Lisboa, Lissabon. Het was tamelijk ruig weer en de rotsige duinen waren ook ruig.
Klik op de foto om hem groter te zien.
Onze digitale revolutie heeft ook een nieuwe emancipatiegolf veroorzaakt, in die zin dat iedereen, ongeacht zijn kennis, ervaring, intelligentie, ieder ogenblik de hele wereld kan laten weten wat hij van alles vindt. Hofland, de Groene, 24-04-2012
