Wat een lekker ruig stukje landschap in de Bourgogne.
Klik op de foto om hem wat groter te zien.
Een van de ontdekkingstochten in de wijde omtrek van Mariana bracht me op deze top van de Serra de Piedade. Vandaar heb je prachtige uitzichten over de verre omgeving, inclusief de zeer grote stad Belo Horizonte. Op weg naar deze top fotografeerde ik de doorzonbloemen die eerder op dit blog stonden.
Klik op de foto om hem in groter formaat te zien.
Een blik vanuit Catas Altas (zie gisteren en eergisteren) in noordelijke richting. Ook nu weer duidelijk zichtbaar: de hoogteverschillen. En de Serra do Caraça. Een mooi wandelgebied.
Klik op de foto om hem groter te zien.
Catas Altas, waar gisteren ons bezoek begon bij het kerkje van Santa Quitéria, dankt zijn naam ‘hoge groeven’ aan het feit dat ook hier destijds goud werd gedolven. Het stadje ligt in de bergen en aan de voet van de Serra do Caraça, waarvan een deel op de foto is te zien. Aan de andere kant van deze bergrug ligt het Parque do Caraça, een soort natuurpark.
De foto maakte ik vanuit een restaurant in het centrum van Catas Altas. In het restaurant zelf voert vanaf de begane grond een grote trap naar beneden. Daar is een lagere etage van het restaurant te vinden en de doorgang naar de beduidend lager gelegen tuin. Je kunt hier goed zien hoe geaccidenteerd dit gebied is. Weinig straten lopen horizontaal; de hoogteverschillen zijn soms enorm.
Een vruchtbaar gebiedje in de ruige zuidelijke Pyreneeën. Spanje dus. Wat me zo aanspreekt in dit soort bedrijvigheid is de menselijke maat. Geen enorme eentonige akkers, maar een mooi en organisch aandoend gebruik van het bestaande landschap. Klasse, vind ik. Een compliment waard. Als je wilt weten waar je het ongeveer moet plaatsen, zoek dan in de zuid-oostelijke Pyreneeën naar Juseu.
Klik op de foto en je krijgt hem groter te zien.