2 gedachten over “Ergens in Bourgogne”

  1. Nostalgie … Over precies zo’n weggetje in de Bourgogne liep ik als zeventienjarig terug van een lunch bij een Frans gezin. Ik was daar op werkkamp (opknappen kerk). De pastoor had voor ons na de zondagsmis uitnodigingen geregeld voor het middageten. De gastheer en -vrouw lengden hun wijn aan met water, maar schonken onze glaasjes steeds vol met pure wijn. Toen we naar het dorp, waar we verbleven, terugliepen langs het zonnige weggetje had ik het gevoel dat ik dertig centimeter boven de weg liep.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.