Een tastbare herinnering aan de Tweede Wereldoorlog, die ik meemaakte in Enschede en in Sittard. Iedereen die in het bevolkingsregister was ingeschreven kreeg een Distributiestamkaart en op vertoon daarvan werden bonnen uitgereikt die konden worden ingewisseld voor levensmiddelen, kleding of, als je daarvoor in aanmerking kwam, bijvoorbeeld een fiets. Verzetsgroepen deden overvallen om distributiekaarten en bonnen te bemachtigen voor mensen die waren ondergedoken.
In de loop van de oorlog werden de oorspronkelijke stamkaarten vervangen door deze Tweede Distributie Stamkaart. Het kon gelukkig niet voorkomen dat het verzet voor onderduikers in nieuwe kaarten kon voorzien.
Op Wikipedia is meer informatie over het distributiesysteem te vinden.
Klik op de foto’s om ze groter te zien.
Een bijzondere herinnering die veel oproept.
Historisch, Constant.
Iets voor mijn tijd, maar natuurlijk bekend van de verhalen van mijn ouders, school en jongensboeken als Reis door de nacht van Anne de Vries en Van Hollandse jongens in de Duitse tijd van Aart Romijn.
Mijn collega vertelt over haar bezoek aan Verdun.
Net als zij ben ik onder de indruk van haar foto’s.
Soms sprak mijn vader over de Tweede Wereld Oorlog.
Zelf heb ik altijd in vrede kunnen leven.
Vredelievende groet,
Dank voor alle reacties. Ineens realiseer ik mij dat ook onder de bezoekers van dit weblog het aantal mensen afneemt dat de Tweede Wereldoorlog zelf heeft meegemaakt.
Dat brengt me een mooie spreuk in herinnering die een jonge vrouw tijdens een demonstratie tegen kernraketten van vele jaren geleden meedroeg: Ik ben van na de oorlog en dat wilde ik graag zo houden.
Nooit zal ik die spreuk vergeten.
Constant
gisteren heb ik iets online gezet over het einde van de oorlog in sittard.
een dagboek van Jac Meisen en een gedicht uit 1995 50 jaar na de bevrijding!
misschien herken je er dingen uit zoals het bombardement van het station
http://www.jenneken.nl/bekijk/frontwerk-jacmeisen.htm