Mijn vader heeft mij nieuwsgierig gemaakt. Toen hij eindelijk een autootje had, een 2CV, gingen we, als ik bij mijn ouders logeerde, er vaak ‘s avonds even op uit voor tochtjes door de Zuid-Limburgse holle wegen. Ik herinner me dat hij tijdens zo’n ritje zei: hé, wat is dat voor een weggetje? Een zijweggetje dat hem niet eerder was opgevallen. Hij vroeg me te stoppen en het weggetje in te slaan. Na een kort stukje liep het uit op een weiland en moesten we omkeren, maar wel na van een onbekend mooi uitzicht te hebben genoten.

Ook hier in Brazilië heeft die nieuwsgierigheid me meer dan eens gebracht op plekken die in de reisgidsen niet zijn te vinden. Tussen de bekende cidades históricas, de historische steden, liggen vaak piepkleine stadjes, kennelijk ontstaan omdat er ergens goud of edelstenen waren gevonden. Het is klein grut, vergeleken met de bekende historische steden, maar daarom beslist niet minder interessant. Zo kwam ik op één van mijn tochten vanuit Mariana terecht in Cocais, een klein en doodstil plaatsje  met dit eenvoudige, maar mooie kerkje.

Klik op de foto om hem groter te zien.