Dit is vermoedelijk lang geleden begonnen als een kerkhof, maar het kerkje van Santana in de linker bovenhoek staat er nu buiten en de begraafplaats is enorm uitgegroeid. Het is de belangrijkste begraafplaats van Mariana, waar ik woon, en het terrein is sedert kort helemaal vol. Wie hier nu begraven wil worden, zal niet meer ‘ter aarde worden besteld’. Hoger op de heuvel zijn een paar gebouwtjes neergezet met een soort kluizen waarin de grafkisten worden bijgezet.
Van rust kun je hier bijna niet meer spreken, en van ruimte al helemaal niet meer. Soms staan de graftombes vrijwel tegen elkaar aan en de gangetjes waarlangs je een graf moet zien te bereiken zijn soms zo smal dat je je er schrijlings doorheen moet wurmen.
Wat een immens verschil met het kerkhof van Cocais, dat gisteren op dit blog rust en ruimte uitstraalde.
Klik op de foto om hem meer in detail te zien.
Rondom het kerkje van Cocais bleek een begraafplaats te liggen waar de doden, anders dan op veel andere begraafplaatsen in deze omgeving, nog de ruimte hebben. Een oase van rust – en zo hoort het natuurlijk ook.
Klik op de foto om hem groter te zien.
Mijn vader heeft mij nieuwsgierig gemaakt. Toen hij eindelijk een autootje had, een 2CV, gingen we, als ik bij mijn ouders logeerde, er vaak ‘s avonds even op uit voor tochtjes door de Zuid-Limburgse holle wegen. Ik herinner me dat hij tijdens zo’n ritje zei: hé, wat is dat voor een weggetje? Een zijweggetje dat hem niet eerder was opgevallen. Hij vroeg me te stoppen en het weggetje in te slaan. Na een kort stukje liep het uit op een weiland en moesten we omkeren, maar wel na van een onbekend mooi uitzicht te hebben genoten.
Ook hier in Brazilië heeft die nieuwsgierigheid me meer dan eens gebracht op plekken die in de reisgidsen niet zijn te vinden. Tussen de bekende cidades históricas, de historische steden, liggen vaak piepkleine stadjes, kennelijk ontstaan omdat er ergens goud of edelstenen waren gevonden. Het is klein grut, vergeleken met de bekende historische steden, maar daarom beslist niet minder interessant. Zo kwam ik op één van mijn tochten vanuit Mariana terecht in Cocais, een klein en doodstil plaatsje met dit eenvoudige, maar mooie kerkje.
Klik op de foto om hem groter te zien.
Onze digitale revolutie heeft ook een nieuwe emancipatiegolf veroorzaakt, in die zin dat iedereen, ongeacht zijn kennis, ervaring, intelligentie, ieder ogenblik de hele wereld kan laten weten wat hij van alles vindt. Hofland, de Groene, 24-04-2012