Vandaag, maandag 31 januari 2011, mocht de minister van Buitenlandse Zaken van Nederland, Uri Rosenthal, in NRC Handelsblad vertellen wat hij heeft gedaan om de terechtstelling van de Iraans-Nederlandse mevrouw Zahra Bahrami te voorkomen. Eigenlijk wordt uit zijn woorden helemaal niet duidelijk wat er nu precies door Buitenlandse Zaken is gedaan, behalve dat in een laat stadium advocaten zijn betaald. Maar de minister is wel erg kwaad over wat er in Iran is gebeurd en tot slot zegt hij dan ook: „Kijk eens: de gang van zaken met betrekking tot mevrouw Bahrami toont toch niets anders aan dan dat het een barbaars regime is. Dat is geen oordeel, dat is een feit. Dat moet je in deze situatie gewoon zeggen.”
Ik denk dat velen de mening zullen delen dat je het een barbaarse daad zou kunnen noemen dat iemand ter dood wordt veroordeeld en dat die veroordeling ten uitvoer wordt gebracht. Alleen valt moeilijk vol te houden dat dit een feit is en geen oordeel. Ik vind het zelf ook verwerpelijk dat er nog regimes zijn die de doodstraf menen te kunnen verdedigen, maar ik moet tegelijkertijd ook accepteren dát zulke regimes er nog zijn. En als minister Rosenthal die barbaars vindt, is dat zijn goed recht, maar het geeft hem niet het recht zijn mening tot feit te verheffen. Het wekt een beetje de indruk dat de minister de discussie uit de weg wil gaan en die daarom maar meteen probeert af te kappen.
Het zou, ook om de doodstraf de wereld uit te krijgen, wel eens verstandiger kunnen zijn dit onderwerp meer in het algemeen aan de orde te stellen en dan bijvoorbeeld te beginnen met de Verenigde Staten van Amerika, waarmee Nederland innige banden onderhoudt, zoals ook weer bleek uit de via Wikileaks uitgelekte ambtsberichten. In dat land bestaat de doodstraf ook nog steeds en hij wordt nog in praktijk gebracht ook. Terwijl de feiten (!) telkens opnieuw aantonen dat mensen aan wier leven een einde is gemaakt met de doodstraf, naderhand onschuldig bleken. Laat de Nederlandse regering beginnen met de eigen vrienden hun gedrag te laten beteren; des te sterker sta je dan als je degenen die je niet tot je vrienden rekent op hun gedrag wilt aanspreken.