Voor deze Goede Vrijdag ga ik even terug naar Milaan, naar het indrukwekkende museum in het Castello Sforzesco. Daar mocht ik dit indrukwekkende paneel fotograferen. Het is de moeite waard het te vergroten omdat er veel mooie en boeiende details op zijn te zien. Het lijkt me een ‘levensechte’ uitbeelding (als je over levensecht kunt spreken bij de kruisgang), met een kind en met rechts protesterende vrouwen.
Excuses dat ik vergat de naam van de kunstenaar te noteren.
Een andere zijde van het eerbetoon aan Leonardo da Vinci in Milaan.
De tekst luidt vrij vertaald: Lange tijd was hij een benijde gast in Milano, waar hij vrienden, leerlingen en succes had.
Op de derde afbeelding een vergrote weergave van het paneel boven de tekst. We zien daarop Leonardo met vermoedelijk leerlingen of collega’s.
Milaan is een rijke stad en dat is goed te zien aan deze winkel- en restaurantgalerij met de welluidende naam Galleria Vittorio Emanuele. Hij ligt vlakbij de Duomo, de beroemde Domkerk die we eerder bezochten.
Twee jaar geleden viel me in Milaan op dat er nogal wat deelauto’s waren te bekennen. Waaronder ook de gele elektrische auto. In het hotel vroeg ik wat nadere informatie en een enthousiaste receptioniste legde me het hele systeem uit. Ik vertelde dat ik de deelauto uit eigen ervaring in Nederland kende. Waarop ze een beetje besmuikt lachte en zei: ja, wij hebben het idee van jullie gestolen! Een heel verstandige diefstal leek het me.
Zelf heb ik al heel lang niets meer met stropdassen, maar soms zie je er op zo’n manier dat ze wel ‘iets toevoegen’. En in deze etalage in het centrum van Milaan vond ik ze wel een heel mooi plaatje opleveren.
De Duomo, de beroemde Domkerk in Milaan, van binnen. Van buiten is al goed te zien dat het een groot gebouw is, maar van binnen lijkt de kerk nóg groter. Hier zien we een deel van het middenschip; aan beide zijden zijn er zijbeuken die op zichzelf al heel groot zijn. Het lukt uitstekend om je het gevoel te geven dat je als mens maar een nietig wezen bent.
Klik op de foto om hem in dit geval niet groter, maar wel geïsoleerd van de omgeving te zien.
De Duomo, de beroemde Domkerk in Milaan. Dit is een klein deel van het exterieur, maar je kunt al heel goed zien hoeveel grote en kleine kunstwerken de gevel verrijken. Je komt ogen tekort om het allemaal in je op te nemen. En je realiseert je hoe ontzettend veel werk hiervoor is verricht. Er is aan de Duomo dan ook gewerkt van 1386 tot maar liefst 1950, bijna zes eeuwen dus! Het is de grootste rooms-katholieke kathedraal van Italië en één van de grootste ter wereld.
Ook deze schilderingen uit 1472 kwam ik tegen in het Castello Sforzesco in Milaan. De twee schilderijtjes tonen links de heilige Bartolomeus en rechts Johannes de Evangelist. Of het zo bedoeld was, weet ik niet, maar het heeft er op zijn minst de schijn van dat de Venetiaanse schilder Carlo Crivelli (ca. 1430–1495) hen met elkaar liet filosoferen. De gezichtsuitdrukkingen spreken boekdelen, vind ik en die vinger op de lippen van Johannes spant misschien wel de kroon.
Klik je op de foto, dan krijg je hem groter te zien.
Dit mooie schilderijtje kwam ik ook tegen in het Castello Sforzesco, een stadskasteel in Milaan, waar ik het kersttafereel van 25 december fotografeerde. Het brengt op een prachtige manier de aanbidding van het pasgeboren Christuskind door de ‘wijzen uit het oosten’ in beeld. En helemaal bovenin kijkt God de Vader vanuit de hemel toe.
Het schilderij is gemaakt omstreeks 1440 en het is toegeschreven aan een vermoedelijk Lombardijnse schilder die actief was in de eerste helft van de vijftiende eeuw.
Als je op de foto klikt, krijg je hem iets gedetailleerder te zien.
Onze digitale revolutie heeft ook een nieuwe emancipatiegolf veroorzaakt, in die zin dat iedereen, ongeacht zijn kennis, ervaring, intelligentie, ieder ogenblik de hele wereld kan laten weten wat hij van alles vindt. Hofland, de Groene, 24-04-2012
