Ook deze schilderingen uit 1472 kwam ik tegen in het Castello Sforzesco in Milaan. De twee schilderijtjes tonen links de heilige Bartolomeus en rechts Johannes de Evangelist. Of het zo bedoeld was, weet ik niet, maar het heeft er op zijn minst de schijn van dat de Venetiaanse schilder Carlo Crivelli (ca. 1430–1495) hen met elkaar liet filosoferen. De gezichtsuitdrukkingen spreken boekdelen, vind ik en die vinger op de lippen van Johannes spant misschien wel de kroon.
Klik je op de foto, dan krijg je hem groter te zien.
Dit mooie schilderijtje kwam ik ook tegen in het Castello Sforzesco, een stadskasteel in Milaan, waar ik het kersttafereel van 25 december fotografeerde. Het brengt op een prachtige manier de aanbidding van het pasgeboren Christuskind door de ‘wijzen uit het oosten’ in beeld. En helemaal bovenin kijkt God de Vader vanuit de hemel toe.
Het schilderij is gemaakt omstreeks 1440 en het is toegeschreven aan een vermoedelijk Lombardijnse schilder die actief was in de eerste helft van de vijftiende eeuw.
Als je op de foto klikt, krijg je hem iets gedetailleerder te zien.
Op mijn eerste wandeling naar het centrum van Milaan wachtte mij een koude douche. Ik liep in de richting van de beroemde Domkerk, in het Italiaans: Il Duomo. Toen ik die in het vizier moest krijgen, werd mijn oog meteen getroffen door een enorme reclame van het kledingmerk Diesel, die alle aandacht naar zich toe trok. De Duomo wordt gerestaureerd en dat kost vast veel geld. Het is misschien mooi dat het bedrijfsleven daaraan bijdraagt, maar zó opvallend en ontsierend, daarmee zou je als Dieseldirectie toch de ogen uit je hoofd schamen. Maar dat is vermoedelijk oudemannenpraat.
Overigens is de Duomo indrukwekkend mooi, van buiten en van binnen.
Grote steden lijden vaak onder een groot gebrek aan groen. Maar toen ik in de zomer van 2015 een paar dagen in Milaan was, liep ik nauwelijks een uur na aankomst langs deze gevel. Hoewel steen in de stad de boventoon voert, viel me toch op dat er redelijk veel groen viel te genieten.
Overigens zou ik mij als eigenaar van het gebouw wel afvragen wat de wortels van die begroeiing te betekenen hebben voor de levensduur van de gevel.
In het Milanese stadskasteel Castello Sforzesco kan de kunstliefhebber, zoals ik eerder schreef, wel een hele dag doorbrengen. Daarom is het mooi dat er een restaurant is waar je een lekkere Italiaanse lunch kunt bestellen.
Het kersttafereel van 25 december fotografeerde ik in het Milanese stadskasteel Castello Sforzesco. Dat blijkt een hele verzameling expositieruimten te bevatten, met heel verschillende kunstverzamelingen. Wie een beetje in kunst geïnteresseerd is, kan er gemakkelijk een dag doorbrengen.
Het castello is niet één gebouw, maar het is een ommuurd geheel dat uit een aantal van binnenuit afzonderlijk toegankelijke ruimten bestaat. Op deze foto de ‘binnenplaats’.
In de zomer van 2015 kon ik in Milaan deze foto maken van een bijzonder kersttafereel. Ik kwam het tegen in het Castello Sforzesco, een stadskasteel in het centrum van de stad. Helaas vergat ik het bordje ernaast te fotograferen waarop te lezen viel welke begaafde kunstenaar dit wanneer maakte. Wat ik vooral zo bijzonder vond, is die bergweg rechtsboven, waarlangs een herder met zijn schapen naar beneden komt.
Zie ik zo’n kersttafereel, dan herinner ik me altijd de kerstvieringen in het huis van mijn ouders in Sittard. Onder supervisie van mijn vader mochten we de beeldjes in een kerststal met een rieten dakje opstellen: Maria, Jozef, de baby Jezus in zijn kribje, een os en een ezel, een paar herders met schaapjes. Op Driekoningen kwamen daar drie Oosterse figuren bij, met een kameel. Mijn vader had het naaimachinelampje van mijn moeder met twee spijkers vernuftig in het dak verwerkt, zodat het leek alsof licht vanuit de hemel het tafereel verlichtte.
Als je op de foto klikt, krijg je de details beter te zien.
Onze digitale revolutie heeft ook een nieuwe emancipatiegolf veroorzaakt, in die zin dat iedereen, ongeacht zijn kennis, ervaring, intelligentie, ieder ogenblik de hele wereld kan laten weten wat hij van alles vindt. Hofland, de Groene, 24-04-2012
Grote steden lijden vaak onder een groot gebrek aan groen. Maar toen ik in de zomer van 2015 een paar dagen in Milaan was, liep ik nauwelijks een uur na aankomst langs deze gevel. Hoewel steen in de stad de boventoon voert, viel me toch op dat er redelijk veel groen viel te genieten.
