In reactie op mijn eerste bijdrage aan dit weblog, over een in mijn ogen verbazingwekkend optreden van een marechaussee op Schiphol, schreef een goede vriend mij: “Ik weet wel zeker dat jij op den duur ook in Brazilië spanningen en kwesties tussen enerzijds en anderzijds zal ervaren”. Dat ‘op den duur’ had hij kunnen weglaten, want al voordat ik hier was komen wonen was me duidelijk geworden dat er hier heel wat schort aan de verhoudingen in de samenleving (in sommige opzichten veel meer dan in Nederland), aan de wijze waarop politiek wordt bedreven en aan de mate waarin het gros van de burgers invloed kan uitoefenen op de gang van zaken in de samenleving.

Toch zal ik het daarover hier niet hebben, tenzij het me nuttig lijkt om er mijn mening over omstandigheden in Nederland mee te verduidelijken. Ik heb er een goede reden voor om het hier over ontwikkelingen in Nederland te hebben: ik heb mijn hele volwassen leven lang in Nederland het kiesrecht uitgeoefend en ook nu nog mag ik in Nederland mijn democratische rechten uitoefenen. Daarom voel ik mij nog steeds tot op zekere hoogte medeverantwoordelijk voor de politieke en maatschappelijke gang van zaken in Nederland. Bovendien merk ik ook vanuit Brazilië dat Nederland nog steeds niet heeft afgeleerd het vingertje van de schoolmeester op te steken als het vindt dat het elders op de wereld niet goed gaat. Een land dat meent de rest van de wereld de les te mogen lezen verdient het zelf extra-kritisch te worden beoordeeld, vind ik.